Ev sahibi M.A.S, 1 yıllık kira sözleşmesi yaparak G.C.B'ye evini kiraladı. Ev kirasını banka hesabından gönderen G.C.B, Nisan 2014'te de 1.300 TL olan kirasını ev sahibi M.A.S'nin hesabına yatırdı. Ancak banka kiradan masraf kesince ev sahibinin hesabına 1.299.65 TL yattı. Kiranın 35 kuruş eksik yattığını gören ev sahibi, kiracı G.C.B'yi arayarak, kirayı tam yatırmasını söyledi. Parayı tam yatırdığını ve hesaba neden düşük yattığını bilmediğini söyleyen kiracı eksik olan 35 kuruşu ödemeyeceğini söyledi.

Bunun üzerine ev sahibi kiracısına ödeme emri çıkardı ve ödeme yapılması için 30 günlük süre verildi. Bu süre içinde de kiracı 35 kuruşu ödemeyince, ev sahibi  İstanbul Anadolu 14. İcra Hukuk Mahkemesi'ne kiranın eksik yatırıldığı ve kiracının evden tahliyesi istemiyle dava açtı.

Yargıtay'a itirazda bulundu 

Ancak mahkeme 35 kuruş eksik ödemenin gecikme sayılamayacağını belirterek davayı reddetti. Bunun üzerine ev sahibi M.A.S mahkemenin kararı ile ilgili Yargıtay'a itirazda bulundu.

Yapılan itirazın ardından tüm evrakları inceleyen Yargıtay 6. Hukuk Dairesi, mahkemenin verdiği kararı bozdu.
Kiracıya verilen 30 günlük süreye rağmen 35 kuruşluk eksikliğin yatırılmadığını belirten Yargıtay 6. Hukuk Dairesi, “Borcun tümü ödenmediğine göre temerrüt (Gecikme) gerçekleşmiştir. Borcun az ya da çok olması temerrüt olgusunun gerçekleşmesini engellemez” dedi. Mahkemenin kiracının evden tahliyesine karar vermesi gerekirken davayı reddettiğine vurgu yapan Yargıtay, mahkemenin verdiği kararı bozarak kiracı G.C.B'nin evden tahliyesine karar verdi.

Sosyal Medya'da Paylaş